_MÜNACAAT_
Ya İlahel'Alemin, adli kadim dostumuzq
Bir nebzecik de olsa senden ayırma bizi.
Kardan ak iken şimdi karalandı postumuzq
Kolumuzu kessen de yenden ayırma bizi.
Özden bir söz vermiştik, Kalû Belâ çağında
İsmini örseletme gammazların ağında
Ruhumuzu gezdirme şirretçi sokağında
Ördügün kafesinden, tenden ayırma bizi.
Eba ecdat Cennette açsın munis kolları
N'olur gölgelik olsun, şol Tuba'nın dalları
Kurma sırat köprüsü gülşen eyle yolları
Buyrun cennete derken, önden ayırma bizi.
daha fikretmeyene Vallah Billah andolsun
Başka seçenek mi var gidilecek tek yolsun?
Vermediğine sabır verdiğine hamdolsun
Ya Rezzak dediğimiz günden ayırma bizi.
Dilde duamız var da göz oynaşa dalıyor
Pir Bekir ibadette ondan geri kalıyor
Bu günlerde internet bizi bizden çalıyor
Fikrimizi muhkem tut, dünden ayırma bizi..
B CILA 7;8;2020
Kayıt Tarihi : 15.4.2024 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!