Bataklığa batmıştı, insan oğlu o devir.
Lat, uzza söylenirdi. Söylenmezdi Allah bir.
Cahiliye çölünde, doğdu rahmet Güneşi.
Asr-ı saadet geldi, söndü zulmet ateşi.
İman, inkar iki şık. Biri birinden beri.
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta