Münacaat
İçiyorum!
Masum bir duanın tanrının kapısından binlerce defa kovuluşuna.
Yazgım gereği,
Kaybetmek için tüm özelliklere sahiptim.
Sorunlu bir çocuktum.
Tanrının gölgesi sanar, sığınırdım karanlığa.
Sorunlu bir çocuktum.
Bazı sabahlar herkesten önce kalkıp,
Bulutları çalardım.
Kötü yola düşmüş düşüncelerden geliyorum,
Kusura bakma,
Zihnim biraz sen’li.
Asıl yetenek, şair olamamak bu mezarlıkta.
Ne yazacağımı bilmesemde şiirlerime,
Fotoğrafına bakınca ne susacağımı iyi biliyorum.
Asıl alfabe bu aslında,
Bak, Tanrı da susuyor.
Peki sen ne sustuğunun farkında mısın??
Hem o nasıl susmak öyle!
Tövbe de çabuk.
Kayıt Tarihi : 12.6.2020 20:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berkan Çeler](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/12/munacaat-58.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)