Münâcât Şiiri - Orhan Cesur

Ya İlahi!
Davetine uyup muhacir oldum evinde
lakin kuşatılmış buldum evini de evim gibi
bir sefil istila ki gönüller işgalinde
ev ne yapsın, bark ne yapsın
imkân var mı ki bu işgalden korunmaya.
Bu beytin rabbine ibadet etsinler buyurdun
Ümmet'i beytine ibadet eder buldum
gönül evimi sana tahsis edeyim, mümkün müdür
arınabilir miyim büyük hac gününde.
Geldim ki sembollerinin manalarına ereyim
sembollerinin yerinde başka semboller buldum
Makam-ı İbrahim’de bir musalla edineyim dedim
bulamadım makamında İbrahim’i.
Davetin İnsanlığadır lakin İslamlık bihaberdir
kaç bilen var, haram ay nedir
makam nerede, Arafat niye
gönüller işgal altında, kimi taşlarım ki Mina’da
tavaf nedir, say niye…

Ya ilahi!
Çıkarıp üstümden tüm teşrifatı
giyinsem en sade insaniyeti
dönsem evini yedi defa
katılsam evrensel seremoniye
kurtulur muyum bu sefil istiladan
arınır mıyım günahlarımdan.
Kılsam kılınmamış o bir tek namazı
dalsam derin bir tefekküre
Mescid-i Haram’da bir köşede
kıvrılıp yatsam mahcup ve iddiasız
güneşte kavrulmuş seccadem
alır mı yaşamak yükünü benden...

Ya ilahi!
Haccım miladım olsun
dereceler aldırsın insaniyette
gündüzünde marifete, gecesinde şuura ereyim
yetmezse Mina’da sunağım ömrümü kurban vereyim
tavafında Tevhide döneyim
Safa-Merve’de özümü bulayım
haccım öğretmenim olsun
sembollerinin manalarını bileyim
izinde Adem’i, makamında İbrahim’i bulayım
Hacer’e mihmandar, İsmail’e yoldaş olayım
arınıp şirkin her türünden
Muhammed'e ümmet olayım...

Mekke, Ağustos 2017