Münacaât Şiiri - Kâzım Özgür

Bismillah deyip de başlarken söze,
Af et beni Rabbim sana yöneldim.
İhlâslı inancı indirdim öze,
Affet beni Rabbim sana, yöneldim.

Zikirle ibadet mutlak faydalı,
Âdemden bu güne gelir soy dalı,
Benim aciz özüm sana sevdalı,
Aff et beni Rabbim sana, yöneldim.

Kuruyan ağaçlar, sararan kırlar.
Susuzluk çilesi, yaşamı zorlar.
Huzur bulur gönlüm yağarsa karlar.
Aff et beni, Rabbim, sana yöneldim.

Ben faniyim, toprak örter üstümü.
Kaybolur benliğim çürüt postumu
İrşat ile buldum gerçek dostumu!
Aff et beni Rabbim, sana yöneldim.

Özümü sözümü sana bağlarım;
Şu arsız nefsimi her gün dağlarım.
Günaha üzülüp çokça ağlarım;
Aff et beni Rabbim sana, yöneldim.

Sadık ol bahtınla, gerçek sözünle;
Ağla Kazım ağla kulluk özünle.
Sönmeyen ateş ol yanan közünle,
Aff et beni Rabbim sana yöneldim.

Kazım Özgür 22/Şubat/1976