Münaâcat Şiiri - Şerife Gündogdu

Âteş-i sînemde yanar , kaynıyor can kafesim,
Dîdelerim yaşla doldu , Allah der her nefesim.

Evliyânın Enbiyânın , sırrı bende cem olur.
Men aref sırrın bilenler , elbette aslın bulur.

Dünya malı benim olsa , beni âlî edemez,
Eğer arif olmaz isem , bana insan denemez.

Karun kadar malım olsa , buna izzet mi denir,
Âşkın ile yansam ya Rab , buna zillet mi denir.

Lûtfedersen ihsânını , Kâinat mestân olur.
Ya Rab senin hikmetinle , bin gedâ sultân olur.

Seni bilmek, seni sevmek bana farzdır ya Rabbi.
Bir ömür ki! seni ansam , yine azdır ya Rabbi.

Ya ilâhi giydir bana , ol saadet tâcını,
Gark eyle yâr ihsânına , kapının muhtacını.

Şerifeyim âşkla söyle , âşkla dinle âşkla yan.
Allah diyen mahrum olmaz , yalnızca hakka dayan.