Mumya Şiiri - Yavuz Taş

bulutlu nemli göktü.
yıldızlar saçıldı yatağıma,
ilahiler okudu kadınlar,
toprak saçtılar kafama.

krallar vadisinde gece
sen izlerken yatırdılar arkama
burnumdan sokup ellerini
tüm beynimden boşalttılar seni

yağlı keten sürtüp gözyuvalarıma
sana bakışlarımı aldılar
gözkapaklarımı sensiz kapattılar

olduğun tüm hayalleri sakladılar
sol yanımdan kesip bedenimi
önce yüreğimden sevgini attılar
sen bulaşan
organlarımı teker teker çıkardılar
hislerimi koyup vazolara
hurma şarabıyla içimi yıkadılar

gözyaşlarımı akıttılar
kuruyuncaya dek beklettiler
türlü reçineler eklediler dilime
ellerinde yıldırım taşıyan kişiler
ölümsüzlüğümü dilediler
beni mumyalayıp
seni unutmamı beklediler.