Mumya Şiiri - Mesut Yüksel

Bir müzede,
Işıklı camekanın ardında.
Yüzyıllara meydan okuyan bir mumya.

Bez şeritlere, sarmaşık gibi sarılmış.
Elleri, tırnakları hâlâ canlı gibi.
Bedeni taşlaşmış zamanın içinde.

Yüzünde farklı bir ifade;
Sessizce anlatır, dönemin hikayesini.
Aşklar, savaşlar, kahramanlıklar…
Acılar, zalim firavunlar…
Belki soylu biriydi.
Belki de, türlü acılar çekti.

Bilemezdi müzedeki hazin sonunu,
Göreni etkileyen, düşündüren...
Şimdi orada öylece duruyor.
İnsanlığa bir anıt, bir ibret gibi...