Mümteni Şiiri - Oğuz Yanık

Bir nun gibi sakinim vav gibi bakışlarında
Kaybolup giderim, sende kalır gölgem
Varlığım hiç yoktur, varlığında amma
Arızdır hakikatim, hiç değildir tamamen

İlletisin sen üç harfli bir kelimenin
Neye kalbetsem seni mazisinden atamam
Meddi olsamda ben en uzun ayetinin
Sen olmasan içinde, bir ses seda bulamam

Mümteni bir parçasıyım ben şu teninin
Hangi sözde buluşsak, bitişemem seninle
Gölgesi gibiyim ardındaki gölgenin
Çünkü sen varsın benim hakikatimde

Senin idgamın şemsi, benim idgamım kamer
Güneş gibi doğarsın, yıldızlar söner
Ne zaman yokluğunda ay gibi doğsamda
Senden aldığım ışık, bana yeter...