mumları yaktım gel
söz verdi güneş geç doğacak
dökülünce dudağımdan şarkılar
yere basacak çıplak ayaklarım
yıldızlar dolacak gözlerime
gün yüzüme vurana kadar
savuracak beni yel
ardına bakmadan gel
mumları yaktım gel
sen gelmeden saydım saliseleri
neden sen gitmeden yitti zaman
yine kurtaramadan ramakları
elimde avucumda tutamadığım halde
neydi beni heyecana boğan
sildim diye mi geçmişin izini
çektim kınından kamayı
kestim bağını yenini ipini
karşımda böylesine durunca
düşünmedim kimsin sen
ben bırakınca kendimi
sen şu kalbimi yen
mumları yaktım gel
çok uzaklardan gelsen de
senin kadar yorgunum
bilmediğin kadar dövüştüm
ümidi aradığım yerde
ganimetler toplamadım
neden sanki mutluyum
elimde avucumda olmadığın halde
mumları yaktım gel
söz verdi güneş
gerçeği bulana kadar doğdum saymayacak
öylesine dönecek tepemde
Silvan GÜNEŞ
21 Şubat 2010 Alanya
22:50
Kayıt Tarihi : 21.2.2010 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin diliyle çok örtüşen göndermeler yalın bir dille biçimleniyor.
Duygunun böylesi güçlendirilmiş bir yapı içinde sunulması bir okur olarak bende tanımsız lirizm algılar yaratıyor.
Yer yer imgelerle donanmış bu şiiri beğenerek okudum.
Okumak bir emektir;bu şiir okumaya değiyordu.
Kutluyorum Sayın GÜNEŞ'i.
Erdemle.
Kaleminiz hep yazsın. Gönlünüzdeki umut ışığı hiç sönmesin.
Sevgiyle kalın
Yanan mumlar, geçmişin sıfırlandığını, gelecekten beklentilerin yeni peyzajlar içine oturtulduğunu gösteren güneş gibi.
Çok hoşuma gitti çalışmanız sayın Silvan Güneş...
İçtenlikle kutluyorum.
söz verdi güneş
gerçeği bulana kadar doğdum saymayacak
öylesine dönecek tepemde
Harika şiir, harika dizelerle bitmiş.. tebrikler....
Güzel...
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (5)