Mumlar Sönüyor Şiiri - Eminnur Acar

Yalan dünyanın yalanlarına, yağdı yağmurlar
Yalandan açtı çiçekler, o nedenle kokmazlar
Kırılmış aynalar, olmuş bin parça, yalan oldu görüntüler
İğneli fıçı sanki dünya, salladıkça kanatıyor

Yataklar çivili gibi, yollar karmaşık
Hep mi bozuktu, dünyanın düzeni?
Yeni mi bozuldu
Yıllar yormaz insanı, çamurlu yollar yorar

Ferahta değil, darda öğrenir insan, çare bulmayı
Yalan söyleyen, yalan zanneder, her konuşanı
Bir defa inanır, yalana kişi
Bir defa ölür insan, değil, iki

Mumların hepsi söndü dünyada, kaldık karanlıkta
Kırıldı aynalar, görüntüler sahte oldu
Bin parça olan, geri gelmez eski haline
Sevgi ek gönüllere, gerçek yağsın yağmurlar

Çiçeklerin renkleri güzel, kokuları gerçek olsun
Kin ekme ne olur, öfke biçersin
Yalan ekersen, yılanlar boğar seni
Kimse kimseye etmez, bir şey

Ödemez, kimse kimsenin bedelini,
Benim boynumdaki ip, boğar beni
Adımlarına dikkat et yalan olmasın
Yalan kaygandır, ille de düşersin!