Hep karanlıklarda misafir gelirdin,
Sen bir kibrit aleviyle can bulurdun
Bense sana olan sadakatımle...
Ben bir mumdum,sen beni yakan ateş
Parlaklığına gönül verdim
Küçüktüm,masumdum her vurduğunda eridim
Eridim; ama hep parlamanı sevdim
Sen mağrurca hep yandın; tükettin
Ben o vuruşlarına hep hasrettim
Korkardım; bittiğimde ölmenden korkardım
Bir gün ben bittim;
Ve sen beni terkettin
Kayıt Tarihi : 9.3.2006 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)