Birden kesildi elektrik
Söndü yanan lambalar
Her yer zindan gibi karanlık
Ruhum sıkıldı içim daraldı
Çocuklar korkudan ağladı
Bir mum yaktın mecburiyetten
Gölgeler büyüdü büyüdü
Pır pır yanan mum şamdan da
Süzülür taze gelin gibi aheste
Sallanır durur sarı ışığı
Kokusu geniz yakar her nefeste
Parafin kokar odam
Sokaklar karanlık sessiz
Evlerden görünür cılız ışıklar
Yandıkça için için benim gibi erir
Renk renk evlerde mumlar.
Kayıt Tarihi : 12.11.2015 21:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakverdi Erşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/12/mumlar-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!