Mumlar Şiiri - Ozan Kaleli

Küçücük ellerse dünyamı döndürecek olan
Her şeyi söyleme hazır bir çift dudak
Islanırken kuruyan
Kepenkleri kapanmaya mahkum
Kahverengisi sus diyen
Soluklarımı yüreğiyle dinleyen
Özgeçmişim, özşimdim, özgeleceğim
Hepsini öylece bırakıp gittiğim
O işyerini, işvelerini anlatırsa bakışlar
Kırık ve buruk koltuğun üzerinde
Üzerinde bir şeyi olmayan
Yarım, kesik, kırık dökük haykırışlar
Aynı anda ıslanıyorsa kimliği belirsiz
Sahipsiz damlalarca farklı yanaklar
Mumlar odanın birinde
Mumlar yabancı bir kadının yabancılaştırdığı
Yabani aşkın elinde sonsuza dek yanacak
Sonsuz bugünümüzde son bulacak