Sevinci sorgulayan bir yolun kenarında
yüreğimde yaktığın çıraya düşüyorsun
Efkarlıyım mümkünüm yok
Adliyeler utansın, hakimler sussun diye
çıkmalıyım çıkmaz sokaklardan.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Aramıza hoşgeldinnn............Nazife Abaylı...
yaşar; yer eğri, toprak bozuk; gül ektim diken bitti...
kimsesiz ve kimliksiz
yurdumuz (da) yoktu üstelik.
yeniden kendimi dağlara vuramam
efkarlıyım mümkünüm yok
Gitme
dayanamam.
Bir dayanak, yaşayabilmek ve hayatın bir anlamnın olması adına bir dayanak olmadıkça, dağlar bile dar gelir insana. Tebrikler. Emin Baydil
Kutlarım....Hiç üzülmemeniz dileğiyle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta