Sevinci sorgulayan bir yolun kenarında
yüreğimde yaktığın çıraya düşüyorsun
Efkarlıyım mümkünüm yok
Adliyeler utansın, hakimler sussun diye
çıkmalıyım çıkmaz sokaklardan.
Dinle bak
bir yersiz çığlıktır ayaklarına düşen
basma
dayanamam
mümkünüm yok efkarlıyım.
-----
Tırnakları sökülmüş yetim bir akşamda
ansızın uykumuza düşen
bu cesur ayrılık
çıplaklığımızı utandırdı
ne güzel soyunmuştuk hoyrat hayata
kente ve kendimize yabancı
kalakaldık
kimsesiz ve kimliksiz
yurdumuzda yoktu üstelik.
yeniden kendimi dağlara vuramam
efkarlıyım mümkünüm yok
Gitme
dayanamam.
Kayıt Tarihi : 15.1.2004 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yurdumuz (da) yoktu üstelik.
yeniden kendimi dağlara vuramam
efkarlıyım mümkünüm yok
Gitme
dayanamam.
Bir dayanak, yaşayabilmek ve hayatın bir anlamnın olması adına bir dayanak olmadıkça, dağlar bile dar gelir insana. Tebrikler. Emin Baydil
TÜM YORUMLAR (4)