Sen çamurlu tezek, ben ağır taşım...
Biz aynı duvarda örüşmeyelim.
Yamuklar sizsiz çok rahat şu başım...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Dost oldum senden de aldım payımı,
Anlamadım insan/ mısın, ayı mı !
Yalnızda içerim sıcak çayımı...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Şairim, ozanım sanan budala...
Gördüm ki ruhsuz bir heykel, buda'la.
Kuş olsan konmak yok artık bu dala...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Olamayacaksın başımı yaran.
Benden uzak durup itlere yaran..
O zaman şifaya kavuşur yaran.
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Gevredim sayende ben kıtır kıtır,
Dostluğu yiyorsun sen çıtır çıtır,
Gitmiş yüreğinden o güzel ıtır...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Gevşeklik görürsem kim olursan ol...
Muhabbeti keser tez veririm yol.
Neşen, sevincin hep olsun ama bol...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Her gün ayrı çeşit postlara bürün...
Yinede düzelmez defolu ürün.
Belli oldu işte seninde türün...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Cumali çoğunun farkı yok taştan...
Hayatını tanzim eyle sil baştan.
İkile cancazım haydi yavaştan...
Mümkünse bir daha görüşmeyelim.
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 10:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!