Mümkünse Şiiri - Mustafa Eren 2

Bugün giderken kimsesiz yalnız yollara.
Ardıma gelmesin gelmesin kimse mümkünse.
Bir kemiğin ardından saatlerce yol giden.
İtler, piçler bile gülecek kimsesizliğimize.

Yalandan dolandan tükendim bittim.
Boşuna tükendi, geçti yıllarım.
Günyüzü görmedim gülmedi yüzüm.
Düşsem de yalnızım ölsem de yalnızım.

Derdim dağ olsa dağ’a söylerim,
Halimi vaktimi sormasın kimse mümkünse.
Kırılsa yarılsa yansa bir yerim,
Elini vurmasın kimse mümkünse.

Sevgiler paralı, duygular plan,
Hisler geçici, umutlar yalan,
İçinde ismimin geçtiği falan,
Hayal de kurmasın kimse mümkünse...