Tıka kulaklarını birkaç gün,sağır misali hayata.
Ne söyleyen ol,ne dinleyen.
Dene hayatı hadi,hep o değil ya;
Birazda sen hayatı yor.
Dikenli yollarını,dik yokuşlarını çıkma bugün yaşamın.
Suçu yok,ne günün ne de akşamın.
Haydi gönül!
Cilvelenme her aşk yarasından sonra yine.
Sen değilmiydin sevsende, sevmesende geçiyor deyen sene.
Bedenim,sen suskun kal.
Ama atmaktanda vazgeçirme kalbimi.
Yaşa diyorsam,sessiz tepkisiz.
Ve bir nasihat;
Mümkünse sevgisiz.
Kayıt Tarihi : 4.7.2011 14:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülçin Akan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/04/mumkunse-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!