Geçmedi bir günüm dertsiz, cefasız,
Bahtımı güldürmek mümkün değilmiş.
Ben mi talihsizim, yâr mi vefasız?
Akıl sır erdirmek mümkün değilmiş.
Çoğu yaşanmadan geçen yılları,
Beni yudum, yudum içen yılları,
Elimden kuş gibi uçan yılları,
Geriye döndürmek mümkün değilmiş.
Bende yanılmışım işin doğrusu,
Tutuşmaya görsün gönül koru’su,
Fark etmez yangında yaşı, kurusu,
Bir daha söndürmek mümkün değilmiş.
Dünya da mahşer’i gördü mü insan;
Kalbini ikiye böldü mü insan;
Bir kere yaşarken öldü mü insan;
Bir daha öldürmek mümkün değilmiş!
27.07.1992
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 16.9.2014 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!