ruhumun gizlerinde biriken bir gözyaşı seli
dağların altından akan ırmaklar gibi deli dolu
bahtı kutuplara düşmüş denizler sanki
karla kaplı, toprakla saklı, buzlu mu buzlu
hiç ümidini yitirmemişti düşlerim
bulutları kızıla boyayan güneş gibi
batmaya yüztutmuşlar şimdi
doğmayacaklar, zaman umuda yasaklım
pek de mümkün unutmak ve unutulmak
çekip gitmek bulutlar gibi ağlayarak
ya da gözyaşı yağmurunu yüreğine damıtarak
çekip gitmek, geride masmavi bir sema bırakarak…
08.11.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 1.12.2009 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/01/mumkunmus-terketmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!