Ne kadar mutlusun diyorlar bana,
Bu yüz sensiz hiç güler mi, mümkünmü.
Bilmezler ki şaşırmışım günleri,
Yaşıyorum ama, bu günmü, dünmü.
Üzgün görünmeye korkuyorum ben,
Derler sonra, üzdü seni gördünmü.
Hiç birinin böyle yari olmamış,
Beni anlamaları asla mümkünmü.
Hadi artık gel uzatma hasreti,
Diyomusun hiç meraktan öldünmü.
İçimde anlatılmaz bir sevinç var,
Senin geldiğin gün yoksa bu günmü.
Araya hasreti koyma bir daha,
Döndün işte, bak halimi gördünmü.
Anladın mı seni ne çok sevmişim,
İçindeki kuşkuları gömdünmü.
22 Nisan 2010
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 12.6.2010 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/12/mumkunmu-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!