Mümkün Olsa Şiiri - Züleyha Aktaş

MÜMKÜN OLSA

Ah! mümkün olsa
yüreğimden damlayan her acıyı
bir gülüşe çevirirdim,
her gözyaşını umutla siler,
çocukların ellerine sevgi koyardım…

Ah! mümkün olsa
rüzgar olup sürüklenirdim bozkırlardan,
dağların arkasında, vadilerin içinde
sessizce odalarına girer,
alnından öper, masal fısıldardım,
sonra usulca çekip giderdim…

Ah! mümkün olsa
ağaç olurdum, köklerim derin,
her bahar dallarım yeşerir,
her yaz meyvelerim çocuklara düşer,
sonbaharda yapraklarım savrulur,
ve ben sessizce dünyayı dolaşırdım…

Ah! mümkün olsa
soğuk bir pınar olurdum,
acıyan yürekleri sevgiyle yıkar,
kinleri, kötülükleri siler,
akıp giderdim diyar diyar,
her çocuk için umut okurdum…

Ah! mümkün olsa
güneş olurdum her sabah,
karanlık geceleri aydınlatır,
uyumadan bekleyen çocuklara
masal olur, fısıldardım rüyalarını…

Ah! mümkün olsa
gelincik tarlası olurdum,
düşmanlığa kırmızı çiçek,
kin yerine barış ekerdim,
her çocuğun adını sevgiyle yazardım,
usulca anlatırdım hikâyelerini…

Ah! mümkün olsa
vurulduğunda bir çocuk,
ben de yaralanırdım onunla,
doktor olur, anne olur, baba olur
her acıyı omuzlardım sessizce,
kimse ağlamaz, kimse üzülmezdi…

Ah! mümkün olsa
savaşı barışa, acıyı sevince,
sevinci umuda, umudu dostluğa çevirirdim.
Kurşun yerine bir şiir yazardım,
şiirin okunuşuna eşlik edercesine;
her sabah çocuklara umut saçar,
dünyayı sevgiyle sarardım.

Nûrferah/ Züleyha AKTAŞ
Tarih:16/09/2020
Saat: 00:55