Mümkün Mü Ki Şiiri - Mevlüde Bulat 2

Ben şiir yazmaya tövbe ettim .
Sen geldin .
Sen varsan ,
Mümkün mü ki şiir yazmamak !
Seni anlatmamak .
Seni şiirle bile, anlatamamak dururken .
Ne mümkün ki !
Şiirle anlatma çabasına girmemek !
Sen varsan ,
Baharda tomurcuklanan çiçek ,
Güne doğan güneş bile ,
Bu kadar anlamlı iken ,
Mümkün mü kelimelere anlam yüklememek !

Tövbelere tövbe dökeriz .
Gerekirse, bile isteye .
Bir daha ,
Bir daha ,
Tövbe etmeye soyunduk deriz .

Çünkü sen varsan ,
Şiir olacak !
Kalem kağıdı sevecek !
Sen varsan satır satır konuşacak ,
Kifayetsizleşecek bu kelimeler .

Çünkü sen varsan ,
Siyah beyazı kucaklayacak !
Şu dünyadaki bütün kavgalar dinecek !

Sen ki kavgalara barış dalı ,
Garip çocuklara umutsun !

Yahu mümkün mü tövbeleri yok saymamak !

Bak yine seni yazarken ,
Gün doğdu .
Seninle günüm aydınlandı .
Olur da ,
Bir gün gelirsen eğer ,
Şiirsiz kalmadım .
Asla sensiz kalmadım !
Diyebilmek için bunlar hep .
Şimdiden hoşgeldin .
Hangi tövbem yoluna kurban olsun ?