Mümkün müydüki ezberlememek seni
Kış'ın aydınlık günleri kısalttığı gibi
Gecelerin bitmeyen saatlerinden sonra
Güneş ilk doğduğunda uyanmak yeniden –
Ve hatırlamak birden o birlikte geçen
Henüz yazılmamış bir güne çocuklar gibi
Koşarak sarıldığımıza kabullendiğimiz kaderi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta