Mümkün mü! Şiiri - Fahri Fıratoğlu

renklerin soğukluğu
göz pınarlarında ısınırken
bir gömlek eskiyor sırtında
ne mene şeydir şu gece
gündüzle buluşunca
üşenmez kuşlar...

ummuş olmak
bulmuş olmak
umut olmasa
ey yazgıların kalemi
neye sarınacak pandoranın sevgilisi...

ey yarayı açan
yok sana, yok söze sitem
olması gerektiği gibiydi
oldu...

daha toyluğumla
sanıç serinliğinde düşler
kurumadan göz pınarlarımda
yürek bunca kirle ne yapsın
ne yapsın sana ulaşamayan söz
yangınlardan yangınlara yürek
bittim derken yeni başlar
bu nasıl bir gerçek

ürküyor kuşları
gölgelerden, rüyalarımın
bilinmeze karıştım
bana kör olanın
doysun gözleri
her neye açıksa...