Mümkün Mü? Şiiri - Ayşe Yücel

Hava kararıp da akşam çökünce şehre
Şöyle uzanıp boylu boyu yıldızlara bakıp da
Seni hatırlamamak mümkün mü?
Gece bakışlarını görmemek sislerin arasından
Özlememek mümkün mü sonum olan ellerini?
Duyarsın belki diye o şarkıyı fısıldamamak
Tenim tenine değmiş gibi ürpermemek
Mümkün mü sanıyorsun sana birikmemek, sana dolmamak
Bir kucak dolusu sana uzanmamak
Sana akmak isteyip dalgalanmamak
Yaz yağmurları gibi sevinçlerini
Aramamak çocuk gülüşlerini
Ve kimin soluğuyla uyandığını düşünüp dağılmamak
Paramparça olmamak
Seni özlememek
Ve dilememek yeniden...
Mümkün mü?