Mümkün Değil Şiiri - Abdulhay Selim Dündar

-I-

Mümkün mü anlatayım seni
Bir mısranın mahreminde?
Mümkün mü, güzel deyip
Geçiştirivereyim
Aynalardan evvel güzelliğini?

Ah, mümkün mü
Eşlik etsin yazdığım şiire resmin;
Her halini tasvir etsin şu mevsim?
Mümkün mü ki kırılmasın hevesim
Sanattan ziyade bir söz söylerken sana?

Hülasa
Mümkün değil sana şiir yazmak.
Hele ki havalar böyleyken
Yakışmaz benzetmek
Seni bir denizkızına.

-II-

Ancak inanıyorum,
İnanıyorum o günlere.
O kadar güzel açacak ki çiçekler
Vicdanım rahat edecek
Seni çiçeklere benzettiğimde.

O günler geldiğinde
Gerek kalmayacak gözlerini anlatmaya;
Büsbütün güzelliğe bürünecek her yer;
Senin gibi olacak dünya;
Nefes almak senin gibi olacak.

Baştan aşağı mutluluk olduğunda
Ayaklarına dokunan sokaklarda
Kâfi gelmeyecek sana aşk demek.
Muhtaç olduğumuz kelimeler arayacağız
Ve aradığımızı yine sokaklarda bulacağız.

-III-

O günler geldiğinde
Bahanem olmayacak seni öpmeye.
Gökyüzü o kadar berrak olacak ki
Sokak lambalarını söndürecekler
Parlayan yıldızlardan ötürü.

Zaman, geniş zaman oluverecek.
Sayacağız yıldızları üşenmeden
Anlamak için sevgimizin
Ne kadar muazzam olduğunu
Bilhassa yaz akşamları, mendirekten.

Hülasa
Bekle de gör o günleri
Mümkün kılsın seni sevmeyi.
Hele ki bu havalar geçsin
Gör, ben denizyıldızı,
Sen denizkızı.