Mümkün Degil! Şiiri - Selma Ünsal

Kaderime isyankardim ben,
Yavas yavas dünyam yikilirken,
Vazgectim hayatimdan, aglarken,
Inanmadim mutlulugu bulacakmiydim ben!

Kimselere anlatamazdim hüzünümü,
Cevirmistim herkeslere yüzümü,
Yalnizligimdi beni günden güne bitiren,
Sogukluk degil yalnizlikti üsüten!

Beni görenler bilmezdi derdimi,
Bilmezlerdi karanlikta gezdigimi,
Görmezlerdi gözlerimdeki umutsuzlugu,
Anlamazlardi yüregimdeki huzursuzlugu!

Birden nasil oldu bende anlamadim,
Tüm kalbimden canimdan yandim,
Ben kendimi sana adadim,
Degisti hersey sevdalandim!

Sevmemek mümkünmü güzel kalbini?
Sevmemek mümkünmü gülüsünü?
Sevmemek mümkünmü öpüsünü?
Sevmemek mümkünmü ugrunda eridigim?
Sevmemek mümkünmü, söyle biricigim?

Mümkün degil seni herseyden öte saymamak!
Mümkün degil seninle uykulara yatmamak!
Mümkün degil seninle kendimi yeniden bulmamak!
Mümkün degil seninle ask neymis anlamamak!
Mümkün degil artik sensiz olmak!
Mümkün degil sadece hayalinle yasamak!
Mümkün degil seni biran bile unutmak!
Mümkün degil sevdandan yanmamak! ! !

Anla canim sensin tüm kalbimden sevdigim,
Her uyandigimda yanimda görmek istedigim,
Sevincimi, hüzünümü, icimdeki herseyimi paylastigim,
Can yoldasim, ugrunda herseyi göze aldigim,
Sensin kendimden bile kiskandigim!

Seviyorum seni canim askimsin!
Seviyorum seni damarimda kanimsin!
Seviyorum sözüm var sana,
Yeminim var allaha,
Sevecegim seni ölene dek daima! ! !