Ben bir insan tanıyorum
Nur yüzlü,hoş sözlü
Buram buram cennet kokar
Her sözü...
O,benim anneannem
Anam yarısı
Allah aşkıyla yaşadı elliyedi yıl
Elliyedi yıl sabır,elliyedi yıl acı
Hepsini çekmiş o saf kadın
O,büyük insan
Aza kanaat çoka şükreden
Ne büyük insandır benim anneannem...
O,kin tutmayan ümitkar mümine
O,yoksulun elinden tutan
Bir güvercin...
Şefkatlidir onun elleri,
Okşadımı eritir yürekleri
Gözyaşlarını içine akıttı bunca yıl
Herkes sonradan anladı bu yüce insanı
Sen cennetliksin biliyorum...
Allah'a olan aşkını gördükçe imreniyorum
İlime olan sevdana baktıkça,
Ne kadar miskinim görüyorum...
Sevda yolundaki ayak izlerine
Bende basıyım anneannem...
Seninle birlikte cennete bende giriyim anneannem...
Seni çok seviyorum nur yüzlü birtanem...
Kayıt Tarihi : 13.10.2007 20:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensiz zamanlarda tükenir çocukluğum Gitme arsız bu yürek pişman, Seni her üzdüğü güne Yazıklar olsun... Affet beni merhametin büyüktür bilirim Meleğim...
![Ayşe Betül Acarlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/13/muminen-nur.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)