Ey ben mi senin yanımda
yollara düştüm ey dostum.
Kim bilir ne var karşıda,
kader düzgün, yol uzun.
Kimileri hep yanında
Bildiğim birçok eskisi var,
eklenemeyecek anlatılarla
çocukluğumuz dün gibi.
Bildiğim bir dün var,
anlatılacak duygularla
Nedendir sebebi bilinmez,
hep “o benim arkadaşım” deriz.
Oysa ne denli dost olduğunu,
acı deneyimsiz asla bilmeyiz.
Daha olası kendimizi bilmemiz,
Bir oda, (pencere kenarında bir koltuk, koltukta da) ihtiyar bir adam.
Pencereden dışarıya (göz kırpmadan ve hareket etmeden) bakıyor.
Dışarıda (daha önce göremediği) bir şeyi görmeyi mi umuyor?
(Güzel orman) manzaranın tadını mı çıkarıyor?
Yoksa, dünyayı (bir orman olarak) mı biliyor?
(Diğer pencereden) dışarı hiç baktı mı,
Sabahın koyu karanlığında
herkes uyurken rüya ederim.
Gecenin durgun sonu var mı,
bir başlangıç mı belirlerim.
Vakit geç mi sulh arzuda
Birayı gazete içerisinde gizleyenler nerede,
seyahatlerimde anlattığım bu konu geride,
bırak yabandan, yakınından utanan nerede,
şimdi kadeh ortada, yargılar da mı geride...
Bu ne söz böyle
sen iyimisin söyle
ne alakası köyle
Ana olmak böyle
var mı iyisi söyle
bil değerini şöyle
Yukaridan baktim kendime
Uzuldum asagidayim diye
Asagidan baktim kendime
Sevindim yuksekteyim diye
Yine yukaridan baktim
Nepal yoksullarında gülümsemeyi,
çılgın bildiklerimizde mutluluğu,
sonra maddi yüzü görünce
okuldan gelenden şüphelendik
Koşmak güzeldir
Buraya varmak için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!