Rumeli derler adına, Avrupa ise kıtan,
Alın teriyle bin yılda eylemişler vatan,
Gözü pek insan, Anadolu'yu kurtaran,
Senin öz evladın, Mustafa Kemal atam.
Sırtına aba, ayağına çarık sarmışlar,
Yurtta ve cihanda sulh yolunu açan,
Bir devri kapatan Çanakkale benim.
Başları kınalı ölümlere uçan,
O şehit, o gazi Çanakkale benim.
Kolum Gelibolu, göğsüm Anadolu,
Asırlar önce Göç etmiş atalarımız,Orta Asya'dan,
Bir koldan Avrupa'ya, Bir koldan Anadolu'ya,
Kan dökmüş,Kanı dökülmüş, Sürülmüşler,Direnmişler,
Gözü yaşlı sürmüşler, yoğurmuşlar toprağı, Yurt edinmişler RUMELİ'DE.
Haçlılara karşı kalkan olmuş, sonra mızrak,
Sana sevdiğimi söylemeseydim,
Ancak yansa yansa yürek yanardı.
Aşkından kavrulup, parçalansa da,
Sızılar içinde durmaz kanardı.
Bir anda dilimi nasıl tutamadım,
Sevgi çiçeğim açtı aşk baharımda,
Seven kelebeğim hep dallarımda,
Kopmuş bir kanat kaldı kollarımda,
Soldu çiçeğim, söndü hayallerim.
Seveni, sevileni neydi ayrı koyan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!