“Mümin Rab’bini Birler”

Ey Kul!
Mümin Rab’bini birler ve ona kulluk eder,
Aracılar tanımaz, yalnız Rab’binden bekler…

Ey Kul!
Mümin Rab’be inanır, emirlerini dinler,
Esaslarını tanır, retlerini terk eder…

Ey Kul!
Mümin hakikattedir, kul hakkını gözetir,
Faydalı işler yapar, peygamber rehberidir…

Ey Kul!
Mümin ibadet eder, oruç tutar, hacceder,
Zekâtla, namaz ile Rab’be tevekkül eder…

Ey Kul!
Mümin nankörlük etmez, belâlara sabreder,
Dinini tam öğrenir, yalnız Rab’be şükreder…

Ey Kul!
Mümin ahlâklı kuldur, utangaçtır, hassastır,
Rab’be teslim olmuştur, kutsala saygılıdır...

Ey Kul!
Mümin merhametlidir, karıncayı incitmez,
Tüm hayvanları sever ve cimriliği hiç bilmez...

Ey Kul!
Mümin bencil değildir, yardımlaşmayı bilir,
Vicdanlıdır, cömerttir, müminlerce sevilir…

Ey Kul!
Mümin alçak gönüllü, dürüst ve iffetlidir,
Emanetleri korur, hile düşünmeyendir…

Ey Kul!
Mümin olgun insandır hep bağışlayıcıdır,
Adaletli davranır, nefsini dışlayandır…

Ey Kul!
Mümin iyilik yapar, kötülüğü reddeder,
Yandaşını savunmaz, suçluyu teslim eder...

Ey Kul!
Mümin güvenilendir, güçlüğe sabırlıdır,
Hem davasına bağlı, hem sözüne sadıktır...

Ey Kul!
Mümin birliği bozmaz, münafık düşmanıdır,
Cehaleti engeller, âlimlerin yandaşıdır…
…

(1999)