Hatırlar mısın?
Ne güzeldi!
Baharda gül suyuna bezenmiş kokusuyla
Peygamber çiçeği açmışçasına ıhlamur ağacı
Bir başka süslerdi, gelini
Kraliçenin tacını takarcasına ıhlamur çiçeği
Gözlerimde koca bir boşluk
İçimde...
Seni bir daha görememe korkusu
Zifiri karanlıkta yanında hediyesi
Baktıkça büyüyor!
Kabına sığmıyor, yalnızlığım
Ellerimle verdim mutluluğun anahtarını
Yüreğimle yazdım adını kalbimin girişine
Özleminle dayayıp döşedim kokunun sindiği odaları
Yastığımın baş ucunda bıraktım sana dair hayallerimi
Gözlerinde unuttum mutluluğun resmini çizmeyi
Bakışlarında kaybettim sana sürüklenen bedenimi
Kirlenen dünyanın tozları konmamış kalbine
Türlü kötülüklerin perdesi inmemiş gözlerine
Hayatından geçen yıllar masum,
Hayaller dipdiri... duygular samimi...
Yalnızlıkla tanışmadan ve
Sen hala tertemizken
Her sabah karanlığa uyanıyor gözlerim
Güneşin heyecanla doğduğu şehirde
Geceye gömülmüş gündüzü yaşıyor sevdam
Aklım kalbimin atışlarında soluk alıyor.
Gönlümün kuralları geçerli,
Yüreğim habersiz karanlıkta oynanan oyundan
Sana yazdığım son şiirde
Mahkumun ölüm fermanı ulaşır, celladın titreyen ellerine
Hatıranın kıymeti anlaşılır, özlemin perdesi çekilir gözlerine
Sevginin kalpten göç mevsimi yaklaşır, gurbetin bitmeyen hasretlerine
Acının rengi karışır, ressamın çizdiği tablolara
Yüksek tepelerde seyreder arşın maviliğini
Semaya dönük yüzüyle gülümser güneşe
Bulutlar ağladıkça yağmurla paylaşır hüznünü
Yıldızlarda unutur derdini
Kışın soğuğunda bembeyaz kar örtüsü sarar bedenini
Aylarca gökyüzüne hasret toprağa bırakır özlemini
Gidiyorum bilmediğim bir yolda
Kapkaranlık bir sokakta tek başıma
Gidiyorum işte
Sorma!
Neden, niçin, nereye ?
Seni buldurmayan soruları
İlk okuldaki tarih şeridine benziyor hayatım
Senden önce senden sonra
Kaderin ince çizgileriyle ayrıldığı yerde başladı aşkımız
Öyle büyük bir başlangıç, doğuş değil dünya tarihimiz için
Aşk dünyasına yazılacak bir destanın doğuşundan ibaretti,
Seninle yeniden karşılaşmak...
Soğuk rüzgarlar esiyordu aramızda
Gökyüzü unutmuştu masumiyeti
Kara bulutlara bırakmıştı kendini
Nefretini kusarcasına dalgalar sürüklemişti bedenini
Bakışlarını gizlercesine karanlık kapatmıştı gözlerini
Nereden çıkmıştı bu çekilmez hava!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!