Mum bir tac takmıştı, alevlerden başına,
Pervane dönüyor, başındaki tacına,
Bu hüzün bana mı? Soruverdi pervane;
Çırpınıp bakmıştı, mumun gözü yaşına.
Yaklaşan sabahla, hava aydın olacak,
İçimde bir yere, karanlıklar dolacak,
Sanmayın sakın siz, bu gözyaşım pervane,
Bu tacı, can veren o pervane alacak.
Kaçarken aydınlık, güneş ile kaybolur,
Eriyen bu beden pervaneye nur olur,
Ağlıyor zannetti, pervaz etti pervane,
Aşkına can verip alev ile nar olur.
Tercüman oluyor, gözümdeki gözyaşı,
Baştaki taç ile kopararak bu başı,
Mevlevi olmuş ki, döner durur pervane,
Aşkına can verir, imrendirir savaşı.
Hayranım bu güzel pervanenin aşkına,
Teveccüh sebebi, aşk ateşi şavkına,
Çok hasbi, fedâkâr, aşkı için pervane,
Ne canlar verilmiş, herkes dönmüş şaşkına.
14/12/2008
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 14.12.2008 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teveccüh sebebi, aşk ateşi şavkına,
Çok hasbi, fedâkâr, aşkı için pervane,
Ne canlar verilmiş, herkes dönmüş şaşkına. ........
Teşekkürler sevgili ağabeyim.......sağ ol
TÜM YORUMLAR (24)