Umudum beni hayata bağlayan tek bir kelime
Mum gibi erimekte her biri, harf harf, hece hece
Gözlerimdeki ışık sönmekte gün gün, gece gece
Yüreğimin sızıları dinmekte an an, sene sene
Gözlerim, ellerim kalbimin dışa vuran acı bir yüzü
Kalbim ise umuduma bağlanmış, kalmamış gücü
Aldığım nefes yalan, bu bana yârimin acı bir öcü
İçimi acıtıyor, yüreğimi kanatıyor aşkın bu acı gücü
Günler bir bir geçiyor, her tarafta acılı haber
Mum gibi eriyorum yüreğimle ve umudumla beraber
Yok, çaresi, gelmiyor yardan tatlı ya da acı bir haber
Ben ise kaderimle baş başa, keder içindeyim keder
Gecenin ikisi olmuş gözlerde uykunun zerresi yok
Cihan yıkılsa, dünya batsa içinde bir çulum yok
Tek sermayem kırık kalemim, o da kalbimde bir ok
Yüreğimden damlayan kan, gülümün dikeni de yok
Gönül kırık mızrabına vermiyor artık bir ses
Sesler de susmuş artık, almıyor hiç nefes
Yüreğim köşesinde vermiyor ince bir nefes
Şarkılar anlamsız, notalar geçmiyor artık bir es
İnce aşk nağmeleri acıtıyor artık yüreğimi, canımı
Yüreğin derinliklerine inen gerçek aşk dünyada kaldı mı?
Hep üzüldüm, hep ağladım artık kimse yakamaz canımı
Can kalmadı ki bu tende kimlere anlatsam ki ahvalimi? ...
04/07/2006
Kayıt Tarihi : 12.12.2007 13:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!