Mum kokusu Şiiri - İbrahim Başar

süzülür hüzün sonbahar akşamlarında
ipekten çiçekler bahçesinde
ve hayaller yıkılır zamansız aşkın ertesinde
öyle bir aşk ki, sakarin tadında adeta
elektrikli şömine önünde içilen
bir bardak poşet çayın
acıya meydan okuyan
tatlı ve kekremsi yakışı gibi
televizyon başında beklediğimiz 'az sonra'lar

duvardaki güvercin resmine takılan
bir kokulu mum kadar loş ve flu bakışların
bitmek üzereyken fitili
burun sızlatan hüzünden yayılan
son bir duman
ve çöken karanlıkla birlikte
mumdan yükselen yasemin kokusu eşliğinde
geçiştiriyoruz işte bir tadımlık hayatı
'aynen' ve 'yani'leri eksik etmeden
her şey gibi sahte ve eğreti varlığımızla