damarlarımı parçalıyor can kırıkları.
gözlerimi söküp terk edilişlere fırlatıyorum…
canım yanıyor!
ağrı kesici alıyorum,
kesmiyor!
parça tesirli paranoyalar doğuruyorum aklımın kucağına,
ve yine sıkı sıkı sarılıyorum acemi şairliğime!
sesim çıkmıyor…
yazıyorum!
duymuyorlar,
inadına yazıyorum!
inadına duymuyorlar,
duyuyorlar!
yazmıyorum…
işte sen tüm bu yazmadıklarımı duy;
buz rengi bir gölgenin kenarından süz beni,
maviyi esir almış gözlerime sarıl…
ve tüm kırmızı gecelere,
mum kokulu bekleyişlere bir yutkunuşluk heves gönder…
gönder ki kaosların kucağından kopup geleyim…
orada olalım.
sevmeye hazır, sevişmeye heyecanlı!
ilk öpüş gibi masum,
son aşk gibi ateşli
yatağın ayak uçlarına kül olup düşelim!
evet orada olalım,
ateşin kollarında…
yan(ıl) alım…
Kayıt Tarihi : 21.2.2013 01:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Son Cengiz Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/21/mum-kokulu-bekleyislere-bir-yutkunusluk-heves-gonder.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!