Mum Işığının Gölgesinde Şiiri - Erbil Kutlu

MUM IŞIĞININ GÖLGESİNDE

Mum ışığının gölgesinde bir hayattasın,
Bunu biliyorsun, ancak engel olamıyorsun…

Ne kadar cılız olsada, aydınlatıyor odamı,
Bir ufacık mum ışığı,
Lakin elim ile ışığına olunca engel,
Gölgesi farksız oluyor kör karanlıktan.

Güneşin yakıcı ışığı altında,
Seni gördükçe olanlar yine aynı;
Dünyaları aydınlatıyor bir ufacık gülümsemen…
Düştüğünde ise yüzün,
Kararıyor dünyalar, aydınlanmıyor bir daha!
Yeniden gülmedikçe gül yüzün.

Sıyrılıp kurtulmalısın dertlerinden,
O dertleri güzelleştirmeye, hakkın yok senin!
Güzelliklerin manası sende saklı,
Bunu ruhundan çıkarıp, anlamalısın.

Seni emsal almalı her şey,
Hayat sensin, artık sen seni yaşamalısın! ...

30 Haziran 2008 Pazartesi – 18.40