Karanlık bir gece ışıklar sönüş
Oturdum sabah dek mum ışığında
Sevgiler tükenmiş mutluluk ölmüş
Düşündüm sabaha de mum ışığında
Dışarda kar yağıyor içimde ateş
Aydınlatmıyor dünyamı ne ay ne güneş
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta