Mum Işığı Aydınlığı Şiiri - Erman İlkay

Bedenim çoktan hazırdı kavgaya,
Gülüşün yanı başımda kaldı,
Yastık altında özlemin,
Çok uzakta şimdi canım diyen sesin,
Gözlerim bir mum ışığı aydınlığında,
Elimde kalem kağıt, durmadan yazsam ne fayda,
ellerim kan, reva,
Buruşmuş ortak hayaller bir beyaz kağıtda,
İlk mektupda aynı, son mektupda,
Bu sevda yalan sevda, anlıyorum biraz geç olsada,
Gözlerim bir mum ışığı aydınlığında,
seni arıyor bu ufacık odada,
Kulağım eski bir radyonun cızırtısında,
Seni dinliyorum her türkü boşluğunda.
Seni çizsem ne fayda, benzemiyorsun hiç bir aşka,
Gözlerim bir mum ışığı aydınlığında,
gözlerini arıyor tüm sayfalarda,
Hapis olmuşum bu kuytu karanlığa,
Elimde cigara,
Ateşim ben,
Nefesim sen,
Hayallerim sokuşturulmuş bir bir kader aralarına,
Şimdi kahretsem ne fayda,
Gözlerin,
Ürkek gözlerin,
Mahçup ve mazlum,
Ki onlar bir mum ışığı aydınlığında,
Dibine umut saçmayan,
Karanlık bir yanlızlıkta,
Bedenim tam da hazırdı kavgaya,
ama sen gittin, ne fayda......