Biricik mumumdu eridi gitti
Pek fazla faydası olmadı yazık
Işığı etrafı bürüdü gitti
Ağlarken sesini salmadı yazık
Tıpkı bir ömürdü yüreyi yanan
Etrafa aydınlık veriyor sanan
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Hayat tıpkı bir mum ışığı gibi doğumuyla yanan ölümüne kadar yanmaya devam eden ve ölümüyle sönecek olan bir mum ışığı...
O ışık yüreğin sevgisiyle beslenir ve ışık gücünü oradan alır ve bir ömür o sevgiden beslenir... Zaman zaman ters esen rüzgarlarda dalgalanır ama nefes aldığı oksijen soluduğu müddetçe yanar, yanmaya devam eder...
Güzel betimlemelerle kaleme düşen yürek sesi şiirinizi ve kaleminizi Kutluyorum Bedri bey...
Daha nicelerine... Saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta