Karanlık dünyamın
Loş odasındayım
Hatıralarım sanki bir mum ışığı
Düşündükçe içim aydınlanıyor
Görüyorum seni..
Uzansam tutabilir miyim ellerini,
Dokunabilir miyim saçlarına,
Duyabilir miyim o güzel kokunu
O kadar canlısın ki sanki karşımda
Tam sarılacak iken yoksun yanımda
Yine karanlık,yine loşluk
Elimde kalan sadece bir mum ışığı
Yine yokluk,yine yalnızlık
Kayıt Tarihi : 26.1.2004 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ethem Bingül](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/26/mum-isigi-4.jpg)
işte o zaman kendisiyle değil
sevdiğiyle başbaşa kalır aslında
hayaliylede olsa yaklaşır sevdiğine
mum ışığında başlayan aşklar sevgiler nerelere gideer..
TÜM YORUMLAR (5)