Dudağım dudağımın üstüne cam kırığı koyar
Onu anma diyerek her sözünden kan damlar
Bedenim bir köşede gölgem bir köşede ağlar
Mum ışığı vurur duvara siluetim yalnızı oynar
En gerçeğimsin benim, en güçsüz yanımsın
Tek zaafım bu hayatta, tek aldanmışlığımsın
Kimseye geçmez sözüm çıkagelsen ne yazar
Sabret ey sevgili gün doğmadan neler doğar
Hazan yaprakları tek tek düşermiş topraklara
Bir ayrılık rüzgarı şiddetle eser o tek yaprağa
Seni ebediyen koparır benden savurur uzağa
Kayıt Tarihi : 27.4.2013 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!