Mum Işığı Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

mum ışıgla daldım geçmişe
senin bana ağlayaak git deyişine

giderken dur demeyişine
resmini elime tuturuşun

giderken
dalların rüzgarla savrulması gibi savruluşun
boynuma sarılırken tüm özlemlerini bırakışın
elini tutarken hayallerine sımsıkı sarılıcım

gitme diye sesini bekleyişim
gözlerine yanlızlığa tart oluşum
bir erd damara bürünüşüm
aklıma geldi
nedametlere bölündü yüreğim