Bir mum yanıyordu masanın üstünde.
Az da olsa ışıtıyordu etrafı.
Sanki ızdıraba bürünmüş gibi,
Yaşlarla doluyordu dört bir yanı.
Donuklaşan karın yağmurla kaybolduğu gibi,
Ateşiyle eriyip tükeniyordu.
Karanlık sardı birden odayı,
Gözyaşları arasında kayboldu,mum ışığı.
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)