Mum İle Kibrit'in Sevdası

Mum,kibritin boyuna bakıp
Yaklaşmış usulca yanına
Uzayıp böbürlenmiş
Acımış kibritin haline

Demiş ;Nedir bu halin böyle
Ne boy var ne endam sende
Bir bana bak birde kendine
Söylenip kibritle alay etmiş

Kibrit doğrulup yerinden
Bir ahh çekip yüreğinden
Efkarlanıp ateşlenmiş
Alev alev derinden

Bunu gören mum irkilip
Korku ile telaşlanmış
Bu ne öfke nedir bu ateş
Dur kendini yakma demiş

Yaklaşıp mumun yanına
Dokunmuş alev alev buseleri
Mumun uzayan dudaklarına
Alev sarmış buz gibi bedeni

Sevdalanıp için için ağlamış
Ağladıkça,ateşi yükselmiş
Yaslanmış kibritin omuzuna
Üzüntüden eridikçe erimiş

Kibrit yorgun bitkin bir halde
Takattan kesilmiş vaziyette
Eğmiş başını muma dayamış
Mecalsiz dizleri üzeri çökmüş

Mum dayanamamış karasevdaya
Eğilmiş kapanmış ayaklarına
Eridikçe erimiş üzüntüsünden
Pişman olmuş bütün sözlerinden

Mumla kibrit sarmaş dolaş
Hıçkırıklara boğulmuş
Aşkla sarılıp birbirlerine
Bir mechulde kaybolmuş