Mum gibi eriyorsun git gide, tükeniyorsun
sabahleyin. Saçlarını taradığımda
dağılıyorlar.
Kolların beyaz şarap gibi apak.
Kanser kozaları boynunda belirmiş.
Pencerenin önünde mavi gökyüzü.
Taş duvarda merhamet yok.
Bugün acı hissetmiyorsun. Tünüyorum
yatağına ve karıştırıyorum kahve bardağını.
Göğüslerinin sertleşmiş yerlerinde, yeşil dikişler
morarmış yara izleri. Düşlere dalıyorum.
Terk etmemişsin. Yaşamımın
öteki yarısında da yanımda mısın?
Sevgili, yetmiş yaşın ruhu,
ne diyebilirim ki? Selamlıyorum ışığı
çünkü boz bulanık gözleri hâlâ sevi dolu.
Enkaza dönmüş gövden yaşamakta.
Bu iyi bir yol.
Ve daha iyisi de yok.
İngilizce'den Çeviren: T. Asi BALKAR
György FaludyKayıt Tarihi : 27.5.2015 17:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!