Mum Çiçeği Şiiri - Nefise Serap Gürül

Küçük yeşil bir yapraktın önce,
Kök salmaya çalışan,
Suyunu için için alıp
Damarlarına yayan…
Bir filiz, bir filiz daha derken
Çoğalarak boya giden…
Kalın ama hassas gövdenle
Nahif çocuklar yetiştiren…
İnce ruhlu, hassas, narin,
Bağlı ve yol gösteren…
Girmezsin hiçbir kalıba,
Açmazsın hayatta zorla.
Şemsiyenin altına topladığın
Sabırla büyüyen nazlı tomurcukların…
Emek emek büyüyen çocuklar gibi,
İnsan gibi yetişen…
Gece olunca “Buradayım,” der,
Yayarsın kokunu usulca.
Hâkimiyet sendedir,
Sen karar verirsin sonuna.