Sen aşkla tütsülenmiş beyaz renkli temiz mumlar içinde
İki dirhem bir çekirdek halde salınan ince belli bir alevsin
Yüreğimde inmek bilmez sancak gibi dimdik ayaküstünde
Ben her aşk nöbetinde başucunda seni bekleyen askerim
Ben sana dokunmaya cüret etsem alev alev yanar biterim
Güzel saçların azıcık yana savrulsa islerin gözüme mil çeker
Sana bir nefes kadar yakın olsam bile sana hasret çekerim
İçimi ısıtan kutsal ışıkların hep gözbebeklerimin içinde tüter
Benim zifir karanlık dünyamı aydınlatmaya güneş bile yetmez
Hiç gün görmemiş mumun ucunda sen varsan o zaman başka
Bu cihanda param mülküm olmasın benim için hiç fark etmez
Ne olur sönmeye kalkıp da dünyamı karanlık bir zindan yapma
Eriyen mum tanesine benzer gözümden süzülüp düşen yaşlar
Gönlümün kan çanağında birikip kıyamete kadar seni bekler
Aşkın devir daimini inkâr edemez sensiz geçen beyhude yıllar
Dökülen her damla yaş mahşer günü dirilip yine sana benzer
Kayıt Tarihi : 21.11.2021 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/21/mum-alevi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!